Πώς το ψύχος επηρεάζει την άποψη του κόσμου για την υπερθέρμανση;

«Αυτές οι πανάκριβες αηδίες γύρω από την κλιματική αλλαγή πρέπει να σταματήσουν», έγραψε στο Twitter ο Ντόναλντ Τραμπ την ώρα που οι μισές αμερικανικές πολιτείες πλήττονταν από ανελέητο και ασυνήθιστο κύμα ψύχους.
Η ανάρτησή του έκανε το γύρο του κόσμου, για διάφορους λόγους. Και ενώ ορσμένοι επιστήμονες έσπευσαν να καταρρίψουν την θεωρία του – ότι δηλαδή το ψύχος αποτελεί ένδειξη ότι η υπερθέμανση είναι μια «αηδία» – φαίνεται πως δεν είναι μόνος του.
Σε αμερικανική δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε την περασμένη άνοιξη, το 58% των ερωτηθέντων  είπαν ότι ανησυχούν για την κλιματική αλλαγή, ενώ παρόμοιο ήταν και το ποσοστό αυτών που θεωρούν ότι οφείλεται σε ανθρωπογενείς παράγοντες. Τέσσερις στους δέκα χαρακτήρισαν «υπερβολές» τα σενάρια για τις καταστροφικές συνέπειες που ενδέχεται να έχει η άνοδος της θερμοκρασίας.

Σε άλλη δημοσκόπηση, τον περασμένο Ιούνιο κι έπειτα από έναν ψυχρό χειμώνα, το 63% των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι πιστεύουν στην κλιματική αλλαγή. Πριν από το χειμώνα του 2013 όμως, το ποσοστό ήταν υψηλότερο – 67%.
Οι έρευνες αυτές δεν είναι οι μόνες που καταδεικνύουν ότι υπάρχει σχέση ανάμεσα στις απόψεις των ανθρώπων γύρω από την κλιματική αλλαγή και στις δικές τους εμπειρίες των τοπικών θερμοκρασιών, καθώς τείνουν να εμπιστεύονται περισσότερο αυτά που βλέπουν παρά τα αποτελέσματα επιστημονικών εργασιών.

Αυτή τη θεωρία θέλησαν να διερευνήσουν και επιστήμονες από το Κάρντιφ, εφαρμόζοντάς την στη Βρετανία και στον ιδιαίτερα ψυχρό χειμώνα του 2010, τον ψυχρότερο των τελευταίων 350 ετών. Έθεσαν σε ένα δείγμα 500 ανθρώπων δύο βασικά ερωτήματα: α) «πιστεύετε πως [το ψύχος] σημαίνει ότι η κλιματική αλλαγή δεν αποτελεί πραγματικότητα;» και β) «πιστεύετε πως [ο ίδιος χειμώνας] αποτελεί ένδειξη ότι η κλιματική αλλαγή αποτελεί πραγματικότητα;»
Τα αποτελέσματα ήταν τουλάχιστον ενδιαφέροντα: περίπου ένας στους 7 συμφώνηαν με την πρώτη θεωρία, ότι δηλαδή η κλιματική αλλαγή δεν είναι υπαρκτή και ο χειμώνας του 2010 ήταν μία απόδειξη. Όμως τριπλάσιος αριθμός ερωτηθέντων (σχεδόν 40%) είπαν ότι ο ίδιος ακριβώς ακραίος χειμώνας σημαίνει ότι η κλιματική αλλαγή είναι πραγματικότητα.

Πηγή: naftemporiki.gr

Συχνότερα “Ελ Νίνιο” θα προκαλέσει το φαινόμενο του θερμοκηπίου

Η αύξηση της θερμοκρασίας παγκοσμίως πιθανόν θα διπλασιάσει τη συχνότητα του μετεωρολογικού φαινομένου Ελ Νίνιο που επηρεάζει τις καιρικές συνθήκες σε όλη την υδρόγειο.

Πιο καταστροφικά καιρικά φαινόμενα, τα οποία θα έχουν έντονες επιπτώσεις για το κλίμα του 21ου αιώνα, προβλέπουν επιστήμονες. Σύμφωνα με τελευταίες μελέτες, η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι πιθανό να κάνει τα πιο ακραία γεγονότα Ελ Νίνιο να συμβαίνουν δύο φορές συχνότερα απ’ ό,τι ήταν συνηθισμένο.

Πρόκειται για φαινόμενο – που συμβαίνει συνήθως την περίοδο των Χριστουγέννων- κατά το οποίο τα κεντρικά και ανατολικά νερά του Ειρηνικού Ωκεανού κοντά στον ισημερινό είναι θερμότερα σε σχέση με άλλες περιοχές. Προκαλεί ακραία καιρικά φαινόμενα, όπως ξηρασίες, βροχοπτώσεις, πυρκαγιές, τροπικούς κυκλώνες, σε όλον τον κόσμο, αλλά κυρίως στις περιοχές γύρω από τον Ειρηνικό.

Αυτή τη στιγμή, οι καιρικές συνθήκες στον Ειρηνικό είναι σταθερές και δεν υπάρχει κίνδυνος από το Ελ Νίνιο. Η Αυστραλία όμως, τα τελευταία δύο καλοκαίρια πλήττεται από θερμοκρασίες ρεκόρ και από δασικές πυρκαγιές, γεγονός το οποίο κάνει τους επιστήμονες να ανησυχούν.

Το Ελ Νίνιο τείνει να συμβαίνει όταν η θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας -στο συνήθως δροσερό και ξηρό ανατολικό Ειρηνικό- ανεβαίνει πιο ψηλά από 28° C. Τα επεισόδια αυτά εμφανίζονται περίπου κάθε 20 χρόνια.

Σήμερα όμως, καθώς τα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα αυξάνονται και η μέση παγκόσμια θερμοκρασία ανεβαίνει, αυτά τα ακραία φαινόμενα είναι πιθανό να είναι δύο φορές πιο συχνά και να είμαστε μάρτυρες του Ελ Νίνιο κάθε δεκαετία.

Η τελευταία τέτοια ακραία περίπτωση συνέβη το 1997-98, όταν είχε προκαλέσει περίπου 35 δισεκατομμύρια δολάρια ζημιές και εκτιμάται ότι στοίχισε 23.000 ζωές σε όλο τον κόσμο. Ανακήρυξε, επίσης, το 1998 το θερμότερο έτος όσον αφορά τη μέση παγκόσμια θερμοκρασία, ένα ρεκόρ που κράτησε για περισσότερο από μια δεκαετία.

econews.gr
<!– google_ad_client = "ca-pub-3107736680244633"; /* meteo-news1 */ google_ad_slot = "1380244574"; google_ad_width = 336; google_ad_height = 280; //

–>

Σε κόκκινο συναγερμό η Ελλάδα εντός του 21ου αιώνα λόγω κλιματικής αλλαγής

Δραματικά αναμένεται να αλλάξει ο χάρτης της χώρας μέχρι το τέλος του αιώνα που διανύουμε, λόγω της κλιματικής αλλαγής, με τις ημέρες καύσωνα να πενταπλασιάζονται μέχρι το…
2100 και τα δάση μας να αντιμετωπίζουν άμεση απειλή πυρκαγιάς για 30 επιπλέον μέρες σε σχέση με σήμερα.

Αυτό είναι μέρος μόνο των δυσοίωνων προβλέψεων που προέκυψαν από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα CLIMRUN (www.climrun.eu) που ολοκληρώνει το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών (noa.gr) και παρουσιάζονται στη νέα ενότητα του Οικοσκοπίου (oikoskopio.gr/map/), της διαδικτυακής χαρτογραφικής εφαρμογής του WWF Ελλάς για το ελληνικό περιβάλλον.

Τα νέα δεδομένα μπορούν να πείσουν και τους πλέον δύσπιστους ότι, ακόμη κι αν απεμπλακούμε από τη σύγχρονη κρίση που έχει αλλάξει τον οικονομικό και κοινωνικό χάρτη της χώρας, μια άλλη κρίση, βαθύτερη και μόνιμη, απειλεί να αλλάξει στην κυριολεξία τον ελληνικό χάρτη και την ποιότητα ζωής μας.

Μέσα από ενδεικτικούς χάρτες και σχεδιαγράμματα, ο χρήστης του Οικοσκοπίου μπορεί να διαπιστώσει πως θα μεταβληθούν στο άμεσο μέλλον και συγκεκριμένα κατά τις περιόδους 2012-2050 και 2071-2100, εννέα παράμετροι που σχετίζονται άμεσα με την κλιματική αλλαγή και τις δασικές πυρκαγιές. Ταυτόχρονα, εστιάζοντας σε συγκεκριμένες περιοχές της χώρας, η κατάσταση παρουσιάζεται ακόμη πιο εφιαλτική. Ορισμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ευρήματα είναι τα εξής:

· Αύξηση κατά 50% των θερμών ημερών για την περίοδο 2021-2050 και 100% μεταξύ 2071-2100.

· Οι κατά μέσο όρο 6,7 ημέρες καύσωνα της περιόδου αναφοράς 1961-1990 προβλέπεται να διπλασιαστούν (12,8 ημ.) την περίοδο 2021-2050 και να πενταπλασιαστούν (30,50 ημ.) την περίοδο 2071-2100.

· Προβλέπονται 30 επιπλέον ημέρες αυξημένου κινδύνου πυρκαγιάς ανά έτος, οι οποίες θα παρουσιαστούν κυρίως στις ανατολικές περιοχές της χώρας, από τη Θράκη μέχρι και την Κρήτη.

· Η αύξηση της θερμοκρασίας φαίνεται να συνοδεύεται από αύξηση των ξηρών ημερών. Οι περιοχές που θα επηρεαστούν περισσότερο είναι η Ανατολική Στερεά, η Εύβοια, η Θεσσαλία, καθώς και τα νησιά του Αιγαίου και η Κρήτη.

Η αύξηση της συχνότητας, της σφοδρότητας και της έκτασης των πυρκαγιών ευνοείται από τις κλιματολογικές συνθήκες. Αν σε αυτές προσθέσει κανείς και τις ανθρωπογενείς απειλές που παρατηρούνται κατά κόρον στη βόρεια Μεσόγειο, όπως οι αλλαγές χρήσεων γης, ο κατακερματισμός των δασικών εκτάσεων και η υπερεκμετάλλευση των πόρων, δημιουργείται ένα «εμπρηστικό μείγμα» για τις αντοχές προσαρμογής των οικοσυστημάτων, έναντι του οποίου όλες οι μεσογειακές χώρες οφείλουν να αμυνθούν με τις κατάλληλες πολιτικές.

Το πρώτο βήμα είναι η ανάπτυξη των αναγκαίων στρατηγικών προσαρμογής των δασικών οικοσυστημάτων στην κλιματική αλλαγή, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται:

· Η δημιουργία ισχυρών εργαλείων ευαισθητοποίησης και εκπαίδευσης των πολιτών τόσο ως προς τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στο φυσικό περιβάλλον όσο και ως προς την προληπτική δασοπροστασία.

· Η οργάνωση και λειτουργία ενός συστήματος απογραφής και παρακολούθησης των δασών, το οποίο να περιλαμβάνει την κατάρτιση και κύρωση των δασικών χαρτών, καθώς και την απογραφή και παρακολούθηση: των αποθεμάτων άνθρακα, της υγείας των οικοσυστημάτων, της κατάστασης διατήρησής τους και των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.

· Η προώθηση ορθής και αειφορικής δασικής διαχείρισης. Οι δασοκομικές πρακτικές θα πρέπει να εστιάζουν στη διατήρηση της βιοποικιλότητας, την κατάλληλη διαμόρφωση τοπίων και σύνθεση ειδών και ενδιαιτημάτων ώστε τα δάση να είναι πιο ανθεκτικά σε πυρκαγιές.

· Η άμεση θωράκιση των πολυτιμότερων δασικών οικοσυστημάτων της χώρας, με την κατά προτεραιότητα εφαρμογή μέτρων διαχείρισης και πρόληψης στα δάση του δικτύου NATURA 2000 και την ουσιαστική ενίσχυση των αρμόδιων φορέων.

«Οι δυσοίωνες αυτές προβλέψεις επιβάλλουν την ενεργό μέριμνα της Πολιτείας, η οποία οφείλει να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής με καλύτερα συντονισμένες και πιο αποτελεσματικές παρεμβάσεις. Είναι αναγκαίος ο σχεδιασμός στρατηγικών για την προσαρμογή των δασών στην κλιματική αλλαγή, εφαρμόζοντας αναθεωρημένα διαχειριστικά μέτρα για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και των γενετικών πόρων, καθώς και ένα πιο αποτελεσματικό σύστημα δασοπροστασίας» ανέφερε η Εύη Κορακάκη, υπεύθυνη δασικών προγραμμάτων του WWF Ελλάς.

«Η διαδικτυακή αυτή εφαρμογή επιτρέπει στον ενεργό πολίτη αλλά και στους αρμόδιους φορείς της Πολιτείας να επικεντρωθούν στις περιοχές ενδιαφέροντός τους και να δουν με λεπτομέρεια τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στον τόπο επιλογής τους. Είναι η πρώτη φορά που αυτό παρουσιάζεται στον ελλαδικό χώρο και αναμένουμε να το εμπλουτίσουμε και με άλλες παραμέτρους- ενδείξεις κλιματικών αλλαγών που όντως είναι δυσοίωνες αλλά και πολύ διαφορετικές από περιοχή σε περιοχή», ανέφερε ο υπεύθυνος ερευνητής για το πρόγραμμα CLIMRUN από το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών κ. Χρήστος Γιαννακόπουλος.

Περισσότερες πληροφορίες:
Δρ. Χ. Γιαννακόπουλος, υπεύθυνος ερευνητής Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, cgiannak@meteo.noa.gr, τηλ: 2108109128
Ιάσονας Κάντας, υπεύθυνος τύπου WWF Ελλάς, τηλ: 210 33 14 893, κιν: 697 185 9632, i.kantas@wwf.gr

<!– google_ad_client = "ca-pub-3107736680244633"; /* meteo-news1 */ google_ad_slot = "1380244574"; google_ad_width = 336; google_ad_height = 280; //

tro-ma-ktiko.blogspot.gr

Λιώνει ο μεγαλύτερος παγετώνας

Συρρικνώνεται δραστικά τα τελευταία χρόνια ο παγετώνας του νησιού Πάιν της Ανταρκτικής, αναφέρει δημοσίευμα του BBC, σύμφωνα με τις καταγραφές και παρατηρήσεις τριών ερευνητικών ομάδων, οι οποίες χρησιμοποιώντας ηλεκτρονικά πρότυπα μέσα, προσπάθησαν να μελετήσουν το φαινόμενο.

Οπως μάλιστα τονίζουν, ακόμα και αν στην περιοχή πρόκειται να καταγραφούν πολύ χαμηλότερες θερμοκρασίες από αυτές που παρατηρούνται σήμερα, η συρρίκνωση του παγετώνα, η μείωση δηλαδή της συνολικής του έκτασης, θα συνεχιζόταν. Τα συμπεράσματα των τριών ερευνητικών ομάδων δημοσιεύονται στο επιστημονικό περιοδικό Nature Climate Change. Αυτό, όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες, σημαίνει ότι ο παγετώνας θα συμβάλει σημαντικά στην άνοδο της στάθμης των παγκόσμιων υδάτων, μέσα στα επόμενα είκοσι χρόνια.

Ο παγετώνας της νήσου Πάιν είναι πραγματικά κολοσσιαίος καθώς καλύπτει μία έκταση μεγαλύτερη από 160.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Εκεί, άλλωστε, καταλήγει το 20% όλων των πάγων που πλέουν ανοικτά της δυτικής πλευράς της Λευκής Ηπείρου. Ωστόσο, τις τελευταίες δεκαετίες οι μετρήσεις που γίνονται με τη βοήθεια δορυφόρων, αλλά και από αέρος με διάφορα πτητικά μέσα, καταγράφουν τη σαφή συρρίκνωσή του, φαινόμενο το οποίο τα τελευταία χρόνια αποκτά όλο και μεγαλύτερη δυναμική. Σύμφωνα με τους ειδικούς, σε αυτή την περίπτωση η τήξη των πάγων δεν οφείλεται στην αύξηση των θερμών αέριων μαζών στην περιοχή ή στην αύξηση της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος, αλλά στα θερμότερα ύδατα στον πυθμένα των ωκεανών που διαβρώνουν την παγοκρηπίδα. Αξίζει να σημειωθεί ότι ένα επίσης τεράστιο τμήμα του παγετώνα της νήσου Πάιν βρίσκεται σε επίπεδο χαμηλότερο από αυτό των θαλάσσιων υδάτων. Αυτή ακριβώς η ιδιομορφία ευθύνεται για την αστάθεια που παρατηρείται στην παγοκρηπίδα. Η ομάδα του δρος Γκούντμουντσον, σε συνεργασία με επιστήμονες από τη Βρετανία, τη Γαλλία και την Κίνα, χρησιμοποίησε αριθμητικά πρότυπα προκειμένου να περιγράψει τη σημερινή, αλλά και τη μελλοντική συμπεριφορά και κατάσταση του παγετώνα. Οπως παρατηρεί ο δρ Γκούντμουντσον, ακόμη και αν σήμερα μπορούσε κάποιος να αντιστρέψει την τήξη των πάγων, η ζημία που έχει προκληθεί στον παγετώνα είναι μη αναστρέψιμη.

Οπως τονίζει ο διαπρεπής επιστήμονας, το φαινόμενο της συρρίκνωσης του παγετώνα επηρεάζεται από εξωτερικούς παράγοντες, όπως είναι οι κλιματικές συνθήκες και η κίνηση των ωκεάνιων υδάτων, αλλά υπάρχουν και παράγοντες στο εσωτερικό του που επηρεάζουν τη δυναμική αυτή που έχει αναπτυχθεί.

Ο Κόλπος Αμούδσεν, η περιοχή της δυτικής Ανταρκτικής όπου βρίσκεται ο τεράστιος παγετώνας της νήσου Πάιν, αλλά και άλλοι μεγάλοι παγετώνες, απελευθερώνουν στον ωκεανό περισσότερα από 150 κυβικά χιλιόμετρα πάγου σε ετήσια βάση. Αν οι προβλέψεις που έχουν κάνει ο δρ Γκούντμουντσον και οι συνάδελφοί του τελικά επαληθευθούν, ο παγετώνας του Πάιν μπορεί να είναι ο βασικός παράγοντας της επιτάχυνσης αυτού του φαινομένου. Αξίζει να σημειωθεί ότι και τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν προσφάτως με τη βοήθεια δορυφόρων δείχνουν ότι η δυτική Ανταρκτική συμβάλλει στην άνοδο της στάθμης των θαλάσσιων υδάτων κατά περίπου ένα τρίτο του χιλιοστόμετρου, ετησίως.

kathimerini.gr ,BBC, Reuters

<!– google_ad_client = "ca-pub-3107736680244633"; /* meteo-news1 */ google_ad_slot = "1380244574"; google_ad_width = 336; google_ad_height = 280; //

–>

Έρχεται μίνι εποχή παγετώνων στη γη;

Είναι μία μίνι εποχή παγετώνων προ των πυλών; Οι επιστήμονες προειδοποιούν πως ο ήλιος «έχει πάει για ύπνο» και τονίζουν πως αυτό το γεγονός θα μπορούσε να προκαλέσει πολύ χαμηλές θερμοκρασίες στη γη. Το 2013 αναμενόταν ότι θα είναι η χρονιά με τη μέγιστη ηλιακή ενέργεια, ωστόσο οι οι ερευνητές λένε ότι η ηλιακή δραστηριότητα βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα και εκφράζουν φόβους ότι θα ζήσουμε μία εποχή, «πολύ παρόμοια με ό,τι συνέβη το 1645, όταν χτύπησε τη γη ένας μίνι παγετώνας», όπου μέχρι και ο Τάμεσης του Λονδίνου είχε παγώσει.

«Η δραστηριότητα του Ηλίου βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδό της εδώ και 100 χρόνια», τονίζουν οι επιστήμονες, οι οποίοι πιστεύουν ότι αυτή η ηλιακή ανάπαυλα θα μπορούσε να προκαλέσει μεγάλες αλλαγές στη γη. Υπάρχει, λένε μια πιθανότητα όπου κατά 20 % θα μπορούσαμε να οδηγηθούμε σε «σημαντικές αλλαγές» όσον αφορά στη θερμοκρασία του πλανήτη.

« Ό, τι μέτρο και αν χρησιμοποιήσει κανείς, οι ηλιακές μετρήσεις μειώνονται», είπε ο καθηγητής Ρίτσαρντ Χάρισον μιλώντας στο BBC.

« Είμαι ηλιακός φυσικός εδώ και 30 χρόνια και ποτέ δεν έχω δει κάτι τέτοιο», πρόσθεσε, σημειώνοντας πως αυτό το φαινόμενο θα μπορούσε να οδηγήσει σε πιο κρύους χειμώνες παρόμοιους με αυτούς που καταγράφηκαν το 1645 και διήρκεσαν έως το 1715, όταν οι ηλιακές κηλίδες έγιναν εξαιρετικά σπάνιες.

«Υπήρχαν ψυχροί χειμώνες, σχεδόν επρόκειτο για μία μίνι εποχή παγετώνων. Ήταν μία περίοδος κατά την οποία μέχρι και ο ποταμός Τάμεσης πάγωσε», πρόσθεσε.

Και η επιστήμονας Λούσι Γκριν, όμως, που εργάζεται στο Πανεπιστημιακό Κολέγιο του Λονδίνου, προειδοποίησε για ακραία καιρικά φαινόμενα. Είπε πως πιστεύει ότι η κατάσταση τώρα θα μπορούσε να είναι διαφορετική εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας.

«Έχουμε στη διάθεσή μας παρατηρήσεις 400 χρόνων και όλα δείχνουν ότι είμαστε πολύ κοντά σε μία παρόμοια κατάσταση, όπως το 1645», τόνισε, σημειώνοντας ότι «ο κόσμος στον οποίο ζούμε σήμερα είναι πολύ διαφορετικός με τότε και η ανθρώπινη δραστηριότητα μπορεί να αντισταθμίσει όλο αυτό που έρχεται». «Είναι δύσκολο να πούμε ποιες θα είναι οι συνέπειες», πρόσθεσε.

Ο καθηγητής Μάικ Λόκγουντ του Πανεπιστημίου του Ρέντινγκ, επίσης, τόνισε ότι οι πιο χαμηλές θερμοκρασίες θα μπορούσαν να επηρεάσουν ολόκληρο τον κόσμο, με αποτέλεσμα να καταρρεύσουν τα κλιματολογικά συστήματα.

« Εκτιμούμε ότι μέσα σε 40 χρόνια υπάρχει μια πιθανότητα των 10 με 20 % να είμαστε πίσω στο 1645», είπε χαρακτηριστικά.

Πέρυσι, μάλιστα, και η NASA προειδοποίησε ότι «κάτι αναπάντεχο συμβαίνει στον Ήλιο».

Πηγή: Daily Mail,http://www.protothema.gr
<!– google_ad_client = "ca-pub-3107736680244633"; /* meteo-news1 */ google_ad_slot = "1380244574"; google_ad_width = 336; google_ad_height = 280; //

–>

Γεωμηχανική: Επιστημονικό πεδίο, ή απλή αλαζονεία; Του Ν. Γκίκα

Σε συνέχεια δικιάς μας αναδημοσίευσης άρθρου σχετικά με το πως μπορεί ο κλάδος της γεωμηχανικής να επέμβει στη φύση για να διορθώσει τα ανθρώπινα λάθη που έχουν προξενήσει ανεπανόρθωτες ζημιές στο κλίμα, ο Νίκος Γκίκας θέτει τα δικά του ερωτήματα και προβληματισμούς. Το προηγούμενο άρθρο εδώ : http://www.meteo-news.gr/2014/01/gewmhxaniki-ti-tha-symbei-an-epembei-ston-kairo.html

Η Γεωμηχανική είναι ένας καινούργιος επιστημονικός κλάδος που έχει ως στόχο να εκμεταλλευτεί την διαθέσιμη και μελλοντική γνώση για την ατμόσφαιρα, το έδαφος και το υπέδαφος της γης (βιόσφαιρα), με σκοπό την παρέμβαση του ανθρώπου στους μηχανισμούς λειτουργίας της.

Η Γεωμηχανική δεν καλείται απλώς να βρει λύσεις για τις δυσμενείς επιπτώσεις του ενισχυμένου φαινόμενου του θερμοκηπίου στον πληθυσμό, αλλά να το ανακόψει με τεχνητούς τρόπους μέσω της παρέμβασης στις φυσικές διεργασίες.

Η είδηση έχει ως εξής (αναδημοσίευση από το meteo-news.gr):
Επιστημονική μελέτη που διεξήχθη ώστε να διερευνηθεί κατά πόσο η γεωμηχανική θα μπορεί να βοηθήσει στην αντιστροφή της κλιματικής αλλαγής, έδειξε πως η μέθοδος αυτή θα μπορούσε να αποδειχτεί καταστροφική. Οι τεχνητές εκρήξεις ηφαιστείων για παράδειγμα θα μπορούσαν να επιφέρουν σοβαρή ξηρασία. Η αμφιλεγόμενη ιδέα της γεωμηχανικής, που σκόπιμα αντιστρέφει το παρόν κλίμα της Γης, συζητείται σοβαρά ως ένας τρόπος αποφυγής της υπερθέρμανσης του πλανήτη, στη περίπτωση που οι εκπομπές αερίου των θερμοκηπίων δεν μειωθούν. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Environmental Research Letters.

Κατ’αρχήν θα πρέπει να υπενθυμίσουμε οτι, η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη από το 1950 και έπειτα, είναι δεδομένη και έχει αποδειχθεί οτι ο ρυθμός κατά τον οποίο λαμβάνει χώρα το φαινόμενο είναι ο υψηλότερος που έχει παρατηρηθεί εδώ και πολλές χιλιετίες. Αυτό που δεν μπορεί εύκολα να προσδιοριστεί είναι ο βαθμός στον οποίο ευθύνεται ο άνθρωπος για τη συγκεκριμένη αύξηση. Όλες οι ενδείξεις συνηγορούν σε αυτό, ωστόσο η πολυπλοκότητα του συστήματος της ατμόσφαιρας/βιόσφαιρας είναι τέτοια που δεν μπορούν να εξαχθούν ποσοτικά συμπεράσματα. Είναι πάντως γεγονός οτι υπάρχει μεγάλη συσχέτιση με τις δραστηριότητες του ανθρώπου, κυρίως δε αυτές που σχετίζονται με την παραγωγή ενέργειας.

Έχουν προταθεί πολλοί εναλλακτικοί τρόποι από την επιστημονική κοινότητα ώστε να ελαχιστοποιήσουμε τις εκπομπές ρύπων, αλλά κανείς από αυτούς δεν έχει υιοθετηθεί έστω πιλοτικά, σε κάποια περιοχή της γης. Έτσι λοιπόν, μπορεί η διαθέσιμη γνώση να είναι αρκετή για τον γρήγορο περιορισμό της εκπομπής συγκεκριμένων αερίων στην ατμόσφαιρα, ωστόσο δεν έχει χρησιμοποιηθεί από τις ανθρώπινες κοινωνίες, τους ηγέτες τους αλλά και το οικονομικό σύστημα. Αντιθέτως, λύσεις όπως αυτές της γεωμηχανικής, με αμφίβολα αποτελέσματα και ενδεχομένως επικίνδυνα και καταστροφικά χρηματοδοτούνται ερευνητικά και προπαγανδίζονται έστω και διακριτικά στις δυτικές κοινωνίες, ως η λύση στο πρόβλημα της αύξησης της θερμοκρασίας και των συνακόλουθων επιπτώσεων.

Έτσι λοιπόν εάν -όπως όλα δείχνουν- ο άνθρωπος συνεισφέρει στο μεγαλύτερο βαθμό στην αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη (με καταστροφικές συνέπειες), γιατί επιλέγει να παρέμβει εκ νέου στο σύστημα, ώστε να διορθώσει αυτό το λάθος, αντί να αλλάξει τον ίδιο τον τρόπο παραγωγής ενέργειας μειώνοντας έτσι τους ρύπους;
Χωρίς να εξετάσουμε το ηθικό σκέλος της παρέμβασης σε ένα φυσικό σύστημα (αν έχουμε το δικαίωμα να το κάνουμε), αξίζει απλώς να κάνουμε μια ερώτηση που πηγάζει από την ίδια τη λογική:

Όταν κάπου γίνεται ένα λάθος, το οποίο διαπιστώνεται στην πορεία οτι μπορεί να είναι καταστροφικό, τί είναι προτιμότερο να κάνεις; Να συνεχίσεις στον ίδιο δρόμο, προσπαθώντας να εξαλείψεις τις συνέπειές του, με άλλες αμφίβολης αποτελεσματικότητας ενέργειες, ή να πας πίσω, όσο είναι νωρίς ώστε να το διορθώσεις (αν μάλιστα έχεις και τον τρόπο…);

Αυτό το ερώτημα είναι θεμελιώδες και πρέπει να βασίζεται στη λογική, όταν αναφερόμαστε σε επιστημονικά θέματα. Ποιό είναι το νόημα ύπαρξης ενός τέτοιου επιστημονικού πεδίου, το οποίο στηρίζεται σε ένα (λογικό) λάθος; Μπορούμε λοιπόν να το ορίσουμε ως επιστημονικό πεδίο;

Κατά τα άλλα, η αλαζονεία ορίζεται ως εξής:

<>

Δεδομένης της ανεπάρκειας γνώσεων και πλήρους κατανόησης όσον αφορά το σύστημα της βιόσφαιρας του πλανήτη μας, η προσπάθεια παρεμβολής σε αυτό με μόνο σκοπό την εξυπηρέτηση των δικών μας αναγκών, είναι αλαζονική συμπεριφορά. Αν και δεν ανήκει στο πεδίο συζήτησης του παρόντος άρθρου, ίσως θα έπρεπε να υπενθυμίσουμε οτι τουλάχιστον για την καθολική εκκλησία η αλαζονεία ανήκει στον κατάλογο των θανάσιμων αμαρτημάτων και εξ όσων είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε σε καμμία ανθρώπινη κοινωνία, τέτοιου είδους συμπεριφορά δεν οδήγησε σε καλά αποτελέσματα…

Επιμέλεια: Νίκος Γκίκας
Ιστοστελίδα 

Γεωμηχανική: Τι θα συμβεί αν η επιστήμη επέμβει στον καιρό;

Επιστημονική μελέτη που διεξήχθη ώστε να διερευνηθεί κατά πόσο η γεωμηχανική θα μπορεί να βοηθήσει στην αντιστροφή της κλιματικής αλλαγής, έδειξε πως η μέθοδος αυτή θα μπορούσε να αποδειχτεί καταστροφική. Οι τεχνητές εκρήξεις ηφαιστείων για παράδειγμα θα μπορούσαν να επιφέρουν σοβαρή ξηρασία. Η αμφιλεγόμενη ιδέα της γεωμηχανικής, που σκόπιμα αντιστρέφει το παρόν κλίμα της Γης, συζητείται σοβαρά ως ένας τρόπος αποφυγής της υπερθέρμανσης του πλανήτη, στη περίπτωση που οι εκπομπές αερίου των θερμοκηπίων δεν μειωθούν. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Environmental Research Letters. Επιμέλεια: Ευαγγελία Ασημακοπούλο.

Σύμφωνα με ορισμένους επιστήμονες η γεωμηχανική αποτελεί την έσχατη λύση ώστε να απορροφηθεί το διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα σε πλανητική κλίμακα. Ωστόσο, η αποκαλυπτική νέα έρευνα δείχνει ότι η απελευθέρωση σωματιδίων του θείου στην στρατόσφαιρα για το μπλοκάρισμα του ηλιακού φωτός, θα μπορούσε να έχει εξίσου σοβαρές επιπτώσεις και παρενέργειες με αυτές της αύξησης της θερμοκρασίας. Επιπλέον οι επιπτώσεις θα ήταν διαφορετικές σε όλο τον κόσμο πράγμα που θα αυξήσει τις προοπτικές των συγκρούσεων μεταξύ των εθνών, καθώς κάποια θα επωφελούνταν ενώ άλλα θα υπέφεραν από τις παρενέργειες.

«Υπάρχουν πολλά θέματα που αφορούν τη διακυβέρνηση, επειδή οι επιπτώσεις της γεωμηχανικής δεν θα είναι ομοιόμορφες ανά το κόσμο» δήλωσε στο Guardian ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Ρίντινγκ και μέλος της ερευνητικής ομάδας, δρ Αντριου Χαρλτόν – Περέ.

Τα υπολογιστικά μοντέλα δείχνουν ότι ναι μεν θα μπορούσε να αποφευχθεί η αύξηση της θερμοκρασίας αλλά παράλληλα θα μειωθούν κατά το 1/3 οι βροχές σε Νότια Αμερική, Ασία και Αφρική. H επακόλουθη ξηρασία θα μπορούσε να επηρεάσει δισεκατομμύρια ανθρώπων καθώς τα μεγάλα τροπικά δάση θα λειτουργήσουν ως μια μεγάλη δεξαμενή άνθρακα. «Θα δούμε τις αλλαγές να συμβαίνουν τόσο γρήγορα, ώστε ο άνθρωπος θα δυσκολεύεται να προσαρμοστεί» δηλώνει ο Χαρλτόν – Περέ.

Ένα άλλο μέλος της ερευνητικής ομάδας, ο καθηγητής Έλι Χάϊγουντ, τονίζει πως «με βάση τα στοιχεία της έρευνας, η γεωμηχανική δεν παρέχει εύκολες απαντήσεις στο πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής».

Η εν λόγο μελέτη εξέτασε τι θα συνέβαινε αν τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα τετραπλασιαστούν στην ατμόσφαιρα. Πρόκειται για μια περίπτωση στην οποία η γεωμηχανική θα μπορούσε να εξεταστεί σοβαρά. Χωρίς παρέμβαση οι θερμοκρασίες αυξήθηκαν κατά 4 βαθμούς Κελσίου, πολύ πάνω δηλαδή από το επίπεδο των 2 βαθμών Κελσίου που έχουν καθοριστεί ως επικίνδυνες από τις κυβερνήσεις παγκοσμίως.

Η αύξηση της θερμοκρασίας θα μειωθεί στο μηδέν με μια γεωμηχανική επέμβαση. Οι 60 τόνοι διοξειδίου του θείου που απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα κάθε χρόνο αντιστοιχούν σε πέντε ηφαιστειακές εκρήξεις ανάλογες του ηφαιστείου Pinatubo στις Φιλιππίνες το 1991 που μείωσε την παγκόσμια θερμοκρασία κατά 0.5 βαθμούς Κελσίου τα επόμενα δυο χρόνια. Στο μοντέλο προσομοίωσης πάνω στο οποίο εργάστηκαν οι επιστήμονες, παρατηρήθηκε πως στην περίπτωση χρήσης της γεωμηχανικής η μείωση των βροχοπτώσεων ήταν τόσο μεγάλη όσο και η αύξηση των βροχοπτώσεων στην περίπτωση που η υπερθέρμανση του πλανήτη δεν μειωνόταν με τεχνικά μέσα.

«Οι ερευνητές επέλεξαν ένα ακραίο κλιματικό σενάριο, ώστε να μην εκπλαγούμε αν η χρήση της γεωμηχανικής έχει σοβαρές και ανισοβαρείς επιπτώσεις» δηλώνει ο δρ Μάθιου Γουάτσον, ερευνητής στο πανεπιστήμιο του Μπρίστολ και υπέρμαχος της έρευνας για τη γεωμηχανική. «Απομένει η υπόθεση ότι ο μόνος εγγυημένος δρόμος για να προχωρήσουμε μπροστά είναι να μειώσουμε τα επίπεδα αερίων του θερμοκηπίου. Είναι ζωτικής σημασίας οι επιστήμονες να συνεχίσουν την έρευνα για τη γεωμηχανική μέθοδο. Αλλά καμία κυβέρνηση που αντιμετωπίζει σοβαρά το περιβάλλον δεν πρέπει να το δει αυτό ως μια γρήγορη λύση» κατέληξε.

Πηγή: tvxs.gr

Η γη "στην κατάψυξη" λόγω… υπερθέρμανσης

Η πολική δίνη, δηλαδή η γιγαντιαία μάζα ψυχρού αέρα που κατεβαίνει από τον Βόρειο Πόλο αυτή τη φορά ξέφυγε από την πορεία της και μετακινήθηκε νοτιότερα απ’ ότι συνήθως, καλύπτοντας μεγάλο μέρος των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, να αντιστραφούν τα δεδομένα, ο υδράργυρος να ανέβει στο Βόρειο Πόλο και οι πολικές αέριες μάζες να μετακινηθούν προς άλλες περιοχές.

<!– google_ad_client = "ca-pub-3107736680244633"; /* meteo-news1 */ google_ad_slot = "1380244574"; google_ad_width = 336; google_ad_height = 280; //

Αρκτική: Μπουκάλι 54 ετών έκρυβε προειδοποίηση για το λιώσιμο των πάγων

«Προς κάθε ενδιαφερόμενο: αυτός και ένας παρόμοιος σωρός από βράχους σε απόσταση 6,5 μέτρων προς τα δυτικά δημιουργήθηκαν στις 10 Ιουλίου του 1959. Η απόσταση από αυτό το σωρό μέχρι την άκρη του παγετώνα είναι 1,2 μέτρα, ενώ από το βράχο είναι 51 μέτρα. Όποιος βρεθεί εδώ καλείται να ξαναμετρήσει την απόσταση και να μας στείλει τις πληροφορίες. Ευχαριστούμε πάρα πολύ». Αυτό το μήνυμα ήταν γραμμένο σε ένα χαρτί που είχε τοποθετηθεί το 1959 σε ένα μπουκάλι στην Αρκτική. Σύμφωνα με τους ερευνητές που βρήκαν το μπουκάλι 50 και πλέον χρόνια μετά, το σημείωμα ενισχύει τις ενδείξεις για σημαντική υποχώρηση των παγετώνων με την άνοδο των θερμοκρασιών.

Τον Ιούλιο του 1959, ο 25χρονος Αμερικανός παγετωνολόγος, Πολ Γουόκερ, πραγματοποιούσε ερευνητική αποστολή στην Αρκτική. Κατόπιν της παρατήρησής του, άφησε αυτό το σημείωμα και την διεύθυνσή του. Όμως λίγο αργότερα κατά την διάρκεια της ίδιας αποστολής έπαθε εγκεφαλικό επεισόδιο, παρέλυσε και πέθανε.

Το μπουκάλι βρέθηκε από ερευνητές του πανεπιστημίου Λαβάλ, οι οποίοι πραγματοποιούσαν έρευνες στις παρυφές παγετώνα, στο Γουορντ Χαντ Άιλαντ, εκεί όπου ο Καναδάς έχει τη μικρότερη απόσταση από το Βόρειο Πόλο.

«Αναγνώρισα αμέσως τα δύο ονόματα», δηλώνει στους Los Angeles Times ο καθηγητής βιολογίας Γουόργουικ Βίνσεντ από το Λαβάλ. «Το όνομα του Γουόκερ είναι διάσημο στα μέρη μας και μάλιστα το ψηλότερο σημείο του Γουορντ Χαντ Άιλαντ ονομάζεται λόφος Γουόκερ. Κατασκηνώνουμε δίπλα στο συγκεκριμένο λόφο εδώ και πάνω από 10 χρόνια».

Ο Βίνσεντ και ο συνάδελφός του, Ντένις Σάραζιν, οι οποίοι βρήκαν το μπουκάλι το περασμένο καλοκαίρι, ξαναμέτρησαν την απόσταση ανάμεσα στο σωρό από πέτρες και στον παγετώνα. Είδαν ότι από το 1954 ο παγετώνας έχει υποχωρήσει κατά 71 μέτρα. Η παρατήρηση χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα σημαντική, καθώς σε αντίθεση με άλλες περιοχές όπου έχει καταγραφεί συρρίκνωση, οι θερμοκρασίες στο συγκεκριμένο σημείο είναι «υπερβολικά χαμηλές», όπως αναφέρει ο Βίνσεντ.

Πηγή: tvxs.gr

Τεράστια λίμνη κάτω από τον πάγο της Γροιλανδίας

Αμερικανοί επιστήμονες ανακάλυψαν κάτω από το κάλυμμα πάγου της Γροιλανδίας μία γιγαντιαία λεκάνη λιωμένου νερού.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιστημόνων, η -κάτω από τον πάγο- λίμνη, μεγέθους ίσου με την έκταση της Ιρλανδίας περιέχει περίπου 140 δισεκατομμύρια τόνους νερού.

Η ένταση του καλοκαιρινού λιωσίματος των πάγων στη Γροιλανδία αυξανόταν τα τελευταία χρόνια, φθάνοντας το μεγαλύτερο επίπεδο το 2012.

Οι επιστήμονες προβληματίζονται προς τα που ρέει αυτό το νερό, επειδή υπάρχει προφανής διαφορά μεταξύ της στάθμης του Παγκόσμιου ωκεανού και των θεωρητικών μοντέλων, που πρόβλεπαν νωρίτερα πολύ πιο εντατική άνοδο της στάθμης της θάλασσας.

ΠΗΓΗ: enikos.gr